miro woman

In een deel van de tuin van de Fondation Maeght in St. Paul de Vence, is door Miró een aantal immens grote sculpturen geplaatst. Het heet het Labyrint. Eén van de beelden daar heet ‘vrouw’, en is een gesloten, beschilderde banaanvorm. Het is niet een figuur waar je aan zou denken als je zijn tekeningen bekijkt, en het staat in sterk contrast tot de grote, geopende werken van Chillida.

 

 

 

 

miro melancholic singer   Er staat ook een Miró die wat meer aansluit bij je verwachtingen uit de tekeningen, en die heeft inderdaad een opening, die je, tegengesteld aan de tekeningen, concaaf zou kunnen noemen. Je kunt hier geen conclusies uit trekken, want daarvoor is het oeuvre van Miró veel te groot en deze paar afbeeldingen zijn misschien wel uitzonderingen. Maar je gaat er toch anders naar kijken, nu Chillida open en gesloten, en concaaf en convex als beeldhouwkundig problemen aan de orde heeft gesteld.
     
miro maeght  

Chillida zegt over Heidegger: “Heidegger schreef een boek ‘De kunst en de Ruimte’ dat over mijn werk ging: het idee van ruimte als een levende ruimte in relatie met de mens, en het idee dat beeldhouwkunst het precieze karakter van de ruimte onthult.”

Het boekje, dat slechts 13 pagina’s beslaat, is uitgegeven bij Erker-Verlag in St.Gallen in 1969 onder de titel Die Kunst und der Raum. Het is naar het Frans vertaald als L’art et L’espace.

     

Het begint met twee citaten, van G.Chr. Lichtenberg en van Aristoteles. Beide citaten kun je opvatten als waarschuwing om niet lichtvaardig om te springen met het begrip ruimte.

Lichtenberg leefde van 1742 -1799 en was natuurwetenschapper en belangrijk kritisch denker van de Duitse Verlichting.  Hij is ook bekend om zijn aforismen. Het citaat luidt:
“Wenn man viel selbst denkt, so findet man viele Weisheit in die Sprache eingetragen. Es ist wohl nicht wahrscheinlich, daß man alles selbst hineinträgt, sonder es liegt wirklich viele Weisheit darin, so wie in der Sprichwörtern”.

Aristoteles behoeft wel geen inleiding. Zijn citaat luidt:
“Es scheint aber etwas Großmächtiges zu sein und schwer zu fassen, der Topos” - das heißt der Ort-Raum.

Heidegger plaatst zichzelf daarmee nadrukkelijk in twee tradities, die van de natuurwetenschappen én die van de filosofie. Direct na de citaten begint Heidegger zijn redenering.

(wordt vervolgd)

1000 Resterende tekens