(Fotorealisme in Centraal Museum Utrecht, 10 februari t/m 9 juni 2024)
Het Centraal Museum in Utrecht heeft een boeiende tentoonstelling gemaakt. Boeiend omdat het mooie grote schilderijen toont, die net doen alsof ze het leven van gewone mensen tonen. Boeiend als alle oude kunst, die figuratief is, en waarvan je meteen denkt dat je alles ziet wat er te zien is. Lekker mooi ook. Totdat de nasmaak komt. De nasmaak die verraadt dat je toch niet alles zag. Dat je nog eens moet gaan kijken wat er nu echt te zien is.
Want wat er echt te zien is, waarover het echt gaat, is zoals bijna altijd in de beeldende kunst, niet rechtstreeks in beeld gebracht.. Het is een chocolade truffelgebakje. Na de beet door de chocolade heen, moet je niet lang meer wachten. Een zoete geur komt los van kaneel, acacia-honing en vers hooi. Het delicate aroma vervliegt snel. Daarna rest alleen nog het besef hoe verfijnd het smaakte en wat er onder de toplaag verborgen lag. Er zit niets anders op: nog maar een hap. Misschien is er wel meer te ontdekken.
Want wat er echt te zien is, waarover het echt gaat, is zoals bijna altijd in de beeldende kunst, niet rechtstreeks in beeld gebracht.. Het is een chocolade truffelgebakje. Na de beet door de chocolade heen, moet je niet lang meer wachten. Een zoete geur komt los van kaneel, acacia-honing en vers hooi. Het delicate aroma vervliegt snel. Daarna rest alleen nog het besef hoe verfijnd het smaakte en wat er onder de toplaag verborgen lag. Er zit niets anders op: nog maar een hap. Misschien is er wel meer te ontdekken.
- Gegevens
Parijs, januari 2024, Musée des Arts Décoratifs, t/m 28-04-2024.
Het Museum voor Decoratieve Kunsten (Musée des Arts Décoratifs of MAD) in Parijs toont een terugblik op de mode van Iris van Herpen (1984 Wamel, Nederland).
Haar solotentoonstelling kreeg als titel SCULPTING THE SENSES.
‘SCULPTING THE SENSES’ betekent letterlijk ‘de zintuigen vormen’.
De ontwerpen van Iris vormen de zintuigen waarmee wij visueel vormen waarnemen, materiaal horen, stoffen voelen, ruimte ervaren en de ander uitnodigen.
Om de zintuigen te vormen, te prikkelen of te ontwikkelen kun je meerdere termen gebruiken. Wanneer je daarvoor het woord ‘sculpting’ gebruikt, verwijs je naar het woord sculptuur.
Je kunt de ontwerpen van Iris van Herpen zeker ook opvatten als sculptuur, als ‘gebeeldhouwde dracht’.
- Gegevens
Ted Noten & co. - over waarde
Museum Jan (van der Togt) Amstelveen, nog t/m 4 februari 2024
De tentoonstelling opent met dit werkstuk:
- Gegevens
Met dit 8e artikel rond ik mijn mini-essay over Ai Weiwei en zijn kunst voorlopig af.
Voorlopig, omdat het oeuvre zo uitgebreid en actueel is, dat ik natuurlijk lang niet alle facetten heb kunnen bespreken, die zich er in voordoen.
In de tentoonstelling in de Kunsthal zijn ook een aantal essentiële werken van Ai Weiwei niet te zien. Daarvoor hebben we literatuur en internet.
- Gegevens
Is het mogelijk om de kracht, waar Christoph Menke zo naar verlangt, in de werken van Ai Weiwei terug te vinden?
Er is maar één plek waar je het antwoord op die vraag terug kunt vinden: in de werken zelf.
- Gegevens
Mijmeren is voor mij een vaste gewoonte geworden, tijdens en direct na de ontmoeting met een kunstwerk en vóórdat ik mij verdiep in recensies en literatuur.
- Gegevens
De tentoonstelling over Ai Weiwei is te zien in een kunstmuseum. Een vorige tentoonstelling, ook in een museum, was in Tilburg, in 2012 in De Pont. Dat Weiwei’s tentoonstellingen plaatsvinden in musea is opmerkelijk omdat de thema’s die hij aansnijdt in veel van zijn werken, vooral politiek en maatschappelijk van aard zijn.
- Gegevens
In deze zaal zijn feitelijk drie kunstwerken te zien:
1 Boom (Tree)
2 Cirkel van dieren
3 Dierenriem van Lego
- Gegevens
De werken van Ai Wei Wei zijn veelal ingegeven door het denken over macht en onderdrukking. Met name de macht over en onderdrukking van de massa, het volk. Zijn Chinese afkomst speelt daarbij een grote rol.
- Gegevens
De tentoonstelling van Ai Weiwei in de Kunsthal in Rotterdam is een spektakel. Een spektakeltentoonstelling in alle mogelijke betekenissen. De tentoonstelling zelf is groot. Alle getoonde werken zijn groot. De maatschappijkritiek die de werken toont is groot. De getoonde gevolgen van de kritiek zijn groot. De indruk die de tentoonstelling achterlaat is groot. En vooral: het is een demonstratie van wat de filosoof Guy Debord beschreef, toen hij in 1967 de term ‘spektakelmaatschappij’ muntte en in 1988 opnieuw toelichtte.*1
- Gegevens
Er is zo veel te zien in de tentoonstelling van Ai Weiwei in de Kunsthal, dat enige voorbereiding geen kwaad kan.
De draagtas op de foto draagt waarschijnlijk de belangrijkste boodschap: de werken van Ai Weiwei hebben zonder uitzondering een politieke achtergrond.
Het hele oeuvre van Ai Weiwei staat in het teken van kritiek, kritiek op onderdrukking van hemzelf, mensen en volkeren.
De Kunsthal Rotterdam, die nu de grootschalige tentoonstelling “Ai Weiwei. In Search of Humanity” presenteert, - tot 3 maart 2024 - , noemt hem “een van de meest toonaangevende kunstenaars van het moment, mensenrechtenactivist en criticus van autoritaire machtssystemen”.
- Gegevens
In de bovenzalen van de nieuwbouw in het Stedelijk Museum Amsterdam is een solotentoonstelling ingericht van Yto Barrada. Je komt er via de lange roltrap uit de kelder of vanuit de bovenste zalen van de oudbouw door over te steken naar de nieuwe vleugel. De tentoonstelling is in de zogenaamde badkuip, waar net als in de kelder geen daglicht doordringt.
In de kelder is op dit moment Anne Imhoff. Twee kunstenaressen gelijktijdig in dezelfde nieuwbouw. De een uit Duitsland, de ander uit Marokko. Het kan geen toeval zijn.
- Gegevens
Lees meer: Yto Barrada en Sol LeWitt in het Stedelijk Museum van Amsterdam
Galerie Fons Welters maakte naam door zijn kwaliteit om jonge, getalenteerde kunstenaars te tonen terwijl ze nog relatief onbekend zijn.
Ahn Trần is een jonge kunstenares, dit jaar nog resident aan de Rietveld Academie in Amsterdam.
Het werk van Anh Trần treft me. Er is iets wat me doet blijven staan. Ik weet nooit precies wat, dat blijkt pas als ik er langere tijd naar kijk. Liefst alleen, in stilte, zodat de woorden langzaam kunnen komen. Vroeger noemde ik het schoonheid, in de overtuiging dat het vooral iets moois moet zijn, wat je bij een kunstwerk doet stilstaan. Colleges esthetica verder, weet ik dat ‘schoonheid’ en ‘mooi’ erg vage begrippen zijn. Er is bij mij ook altijd herinnering in het spel, hoe onbewust ook. En eigenheid van de kunstenaar die ruimte laat voor mijn eigen gevoel. Het werk van Anh Trần is voor mij vaag verbonden met dat van Cy Twombly. Anh is niet zo figuratief als Cy, maar haar handschrift is net als bij hem, nadrukkelijk eigen. Beiden schilderen landschappen waar ik naar binnen kan.
- Gegevens
“Anne Imhof krijgt dit najaar de volledige vrijheid om de 1100 vierkante meter grote kelderzaal van het Stedelijk naar haar hand te zetten”, jubelt het Stedelijk Museum.
“Youth”, de installatie in de kelder van het SMA, van boven bekeken, oktober 2022.
(Alle foto’s van de installatie in dit artikel: Mandarte.)
- Gegevens
(Zie ook het filmpje aan het eind van dit artikel.)
Het museum schrijft: “De tentoonstelling 31553580 obsessie voor nummers en schema’s toont een verlangen naar structuur en logica in de chaotische wereld van ieder mens.”
- Gegevens
In steeds meer musea neem ik de tendens waar, dat het recht op rondleiden voorbehouden wordt aan hun eigen personeel. Vrije, ongebonden kunsthistorici, zoals ik, zijn heel vaak niet meer welkom.
- Gegevens
Lees meer: Anthony Gormley in Voorlinden en de nieuwe dwaling van musea
Salons zijn van alle tijden, maar er zijn grote verschillen
- Gegevens
Lisanne Sloots keert met de tentoonstelling Is getekend: Houtskool na 18jaar terug in Hoorn. Zij heeft zich inmiddels tot een toonaangevend houtskool-kunstenares ontwikkeld. In 2019 publiceerde zij het boek Houtskool , dat een bestseller werd, ook op de kunstacademies..
Het boek opent met een citaat van Maxime Lalanne (1827-1886):
De houtskooltekening is de meester van alle soorten tekeningen; door de kracht, de transparantie en de zachtheid van toonwaarden en door de helderheid en de diepte die het werken met dit materiaal geeft.
- Gegevens
Van Freud’s schilderijen zou je allemaal close-ups moeten maken want er is zo’n weelde aan kleurige gebiedjes per vierkante centimeter en verder lijkt het net alsof hij met een hele harde kwast schildert, zodat je bijna niet wilt geloven dat het op doek is maar dat het op paneel geschilderd lijkt.
- Gegevens
Terwijl ik mijn video maakte over dit schilderij, (zie ook MZMK), popten er steeds meer vragen bij me op over de leesbaarheid van het landschap. Waaraan is die te danken?
- Gegevens