kleine sculptuur stengels 2

In april ging ik naar het atelier van Jack Prins. Hij woont en werkt op een onwaarschijnlijk mooi plekje in Heemstede. Dat maakt me jaloers. Al die kunstenaars, denk ik, zitten altijd op de mooiste plekjes. Hoe flikken ze dat toch? Daar heeft Jack een goed verhaal over, maar daar gaat het hier niet om. Jack noemt zichzelf graficus en beeldhouwer, en dat is hij ook. Zijn werken doen denken aan Auke de Vries, zoals op de bovenste foto duidelijk is te zien.

En dat hij Auke bewondert steekt hij niet onder stoelen of banken, zodat het een boeiende zoektocht wordt naar zijn specifieke eigenheid. Op de eerste plaats uit die zich in zijn etsen: zonder een greintje effectbejag, en met een fantastische techniek, blijkt hij een man te zijn van de gevoelige lijn. Op de ets hiernaast, een combinatie van een ets en een blinddruk (‘zonder titel’, 2009, 15x20cm.(hxb)  is de combinatie reliëf, lijn en inkt op esthetische wijze bij elkaar gebracht. In het ritme van de verticalen, de onderlinge afstanden en de ene ‘crossover’ zit een bedriegelijke rust, die het oog telkens van de en naar de ander laat dwalen. De overeenkomst met de bovenste foto waarop een sculptuur staat afgebeeld (‘zonder titel’, 2010, metaal, hxbxd:57x74x15cm) is dat het, zoals hij zelf zegt, “frontale beelden zijn”. Toch is dat maar een deel van de waarheid, want de werken zijn in ieder geval driedimensionaal, en willen minstens ook van opzij bekeken worden.

Ook de derde sculptuur (‘zonder titel’, 2009, metaal, hxlxd:100x145x30cm) is op te vatten als een veruimtelijking van het grafische werk. De afwisseling van dunne en dikke, ronde en platte ijzeren draden en banden is nergens toevallig. De in de sculptuur opgenomen kleine vierkante, driehoekige en ronde elementjes fungeren als geometrische contrapunt binnen de - onzichtbaar - rechthoek omkaderde ruimte, waarin alles wuift en golft.  

(Bezoek vooral Jacks website: http://www.jackprins.nl/index.php)

Helaas is Jack overleden in 2015

1000 Resterende tekens